ÓGNA

awe

* * *

(að), v.

1) to threaten, with dat. (þér hafit öðrum ógnat); with double dat., ógna e-m e-u, to threaten one with a thing (eldrinn ógnaði bráðum bruna allri hans eign);

2) refl., ógnast e-t, to fear, stand aghast at a thing.

* * *

að, [Ulf. ôgan = φοβεισθαι; cp. Icel. agi = awe, A. S. ôga, which point to an obsolete strong verb, aga, óg]:—to threaten, with dat.; þér hafit öðrum ógnat, Fms. ii. 266; hann fékk eigi fyrr en hann ógnaði honum til, Sd. 142; hann ógnaði þeim, Fms. x. 217.

2. with a double dat,; ógna e-m e-u, to threaten one with a thing; ógna e-m dauða, Stj. 35; ógna e-m hegningu, 47; þú ógnar oss Guði þínu, er blint er ok dauft, Ó. H. 109; ógnaði bráðum bruna allri hans eign, Fms. ii. 236.

3. ógna, to be afraid, Al. 34.

II. reflex, to be overawed; ógnask ok skelfask, Hom. 143; ógnask e-t, to fear, stand aghast at a thing, 144; hann ógnask mjök at höggva til hans, O. H. L. 3.